در 18 بهمن 89 براي نخستين بار بود که سردار سرلشکر محمدعلی جعفری فرمانده کل سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در یک
نشست خبری از تولید انبوه جدیدترین موشک بالستیک و هوشمند سپاه ضد اهداف دریایی خبر داد که دشمن در ردگیری و خنثی کردن این موشک فاقد توانايي لازم است.
موشک هوشمند و بالستیک "خلیج فارس" همان موشكي بود كه سردار جعفري خبر از توليد انبوه آن داد كه يك موشک مافوق صوت و کشتی‌زن بوده و تفاوت آن با موشکهای قبلی این است که دیگر موشکها عمدتاً با سرعتی زیرصوت و به صورت کروز عمل می‌کردند اما موشك "خلیج فارس " با سرعتی مافوق صوت و به صورت بالستیک از سطح زمین شلیک شده و به صورت عمودی از ارتفاع بالا می‌تواند هرگونه ناو و یا شناور دشمن را مورد هدف قرار دهد.
موشک "خلیج فارس" به صورت هدایت ترکیبی عمل کرده به طوری که جستجوگر آن در فاز نهایی بر روی هدف قفل می‌کند و در این حالت هرگونه شناور دشمن هیچ راه گریزی از اصابت این موشک که کلاهکی با حدود 650 کیلوگرم مواد منفجره دارد، نخواهد داشت؛ سوخت موشک "خلیج فارس" جامد است.
گفتنی است این موشک برای نخستين بار در رزمایش دریایی پیامبر اعظم۳ در سال 87 و آخرین بار آن 2 هفته پیش ( 14 تیر 91) در رزمایش پیامبر اعظم (ص ) 7 آزمایش شد و به اعتقاد کارشناسان تنها 2 فروند ازاین موشکها برای نابودی ناو هواپیمابر کافی هستند.
لازم به ذکر است که در رزمایش پیامبر اعظم ۶، تعداد ۹ فروند از این موشکها به صورت همزمان از روی لانچرهای سه‌تایی شلیک شدند که البته از آن به عنوان شاهکار شهید تهرانی مقدم نیز یاد می‌شود .
با انعکاس خبر توليد اين موشك در رسانه‌هاي مختلف جهان، نگرانی‌های غربی‌ها و به خصوص آمریکایی‌ها و صهيونيست‌ها از خودکفایی ایران در ساخت موشکهای ضد ناو هواپیمابر دو چندان شد.
لازم به ذکر است که سیستم‌های ضد موشکهای ناوهای هواپیمابر آمریکا اعم از فالانکس mk-4 و sea اسپارو و... برای زدن موشک‌هایی مانند سانبرن که با سرعت حدود 400 متر در ثانیه حرکت می‌کنند با مشکل جدی روبه‌رو هستند چه برسد موشکی با سرعت معادل 3 هزار متر در ثانیه آنهم موشکی که با تبعیت از الگوریتم بالستیک به هدف برخورد می‌کند و نه خط مستقیم.
به طور خلاصه، این نکات را می‌توان به عنوان موارد مهم در تحلیل عملکرد موشک خلیج فارس بیان کرد:
ـ موشکهای کروز مانند "نور"، تنها 160 کیلوگرم سرجنگی دارند اما کلاهک خلیج فارس معادل 7 بمب معمولی مارک 82 یا 3 بمب مارک 83 خرج انفجاری در خود جای داده است.
انفجار یک بمب معمولی 3 حالت برخورد، شوک و موج و نیز اثر حرارتی بوجود می‌آورد و تفاوت عمده بین موشک و بمب، در برخورد با سرعت بالا در موشکها است لذا با سرعت برخورد بالایی که موشک خلیج فارس دارد پیش‌بینی می‌شود به مقدار نامعلومی بسته به نوع فیوز و طراحی سرجنگی در سطح عرشه ناو نفوذ کند.
البته نفوذ در عرشه ناو بسته به تکنولوژی و طراحی کلاهک خلیج فارس دارد که در گونه‌های مجهز به کلاهک بارانی برخلاف گونه‌های معمولی و سنگر‌شکن انفجار در سطح توزیع می‌شود.
ذکر این نکته نیز ضروری است که اثر حرارتی انفجار یک بمب 450 کیلویی قادر به ذوب فولاد زرهی با قطر بیش از 5 سانت پیش از نفوذ است. ( بدنه ناوهای هواپیمابر از استیل استراکچر و سطوح آن با آلومینیوم پوشیده شده است).
در حالت عمومی قدرت انفجاری ناشی از برخورد چنین بمبی حدود 1.2 تا 8 متر در عمق زمین نفوذ می‌کند و دایره‌ای به قطر 7 تا 18 متر بوجود میاورد.
کلاهک بارانی نیز می‌تواند تا 3 هزار قطعه انفجاری با سرعت متغییر بین 600 تا 2 هزار متر بر ثانیه به اطراف خود پرتاب کند که شوک ناشی از انفجار با سرعت متغییر از 500 تا 800 متر بر ثانیه از محدوده انفجار به بیرون خارج می‌شود و جریانی برابر با 1.8 تا 2.5 برابر صوت بوجود می‌آورد.
موج انفجار تولید شده در نوع بارانی به تنهایی قادر است سطح کل ناو را از هر جسم متحرکی تخلیه کند.
با داشتن چنین پیش فرض‌هایی، اين نکته را نيز باید به وضعیت پیش از انفجار افزود كه در عرشه هر ناو هواپیمابر تعدادی هواپیمای آماده به پرواز لود شده با بمب و موشک و سوخت کامل وجود دارند. همچنین بر روی عرشه این ناوها تجهیزات بسیار حساس مدیریت پرواز و کنترل فرود و برخاست مثل کاتابولت وجود دارد که بدون آنها عملا ناو توانایی خود را از دست میدهد و با یک قایق معمولی غیر نظامی برابری خواهد کرد!
