دیدگاه علامه طباطبایی درباره واژه مجوس در قرآن کریم
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان، ذیل آیه 17 سوره حج می‌نویسد: «منظور از مجوس، قوم معروفى هستند که به زرتشت گرویده، کتاب مقدسشان «اوستا» نام دارد. چیزى که هست تاریخ حیات زرتشت و زمان ظهور او بسیار مبهم است، به طورى که مىتوان گفت به کلى منقطع است.
این قوم کتاب مقدس خود را در داستان استیلاى اسکندر بر ایران به کلى از دست دادند، و حتى یک نسخه از آن نماند، تا آنکه در زمان ملوک ساسانى مجددا به رشته تحریر در آمد، و به همین جهت ممکن نیست بر واقعیت مذهب ایشان وقوف یافت.
آنچه مسلم است، مجوسیان معتقد هستند که براى تدبیر عالم دو مبدأ است، یکى مبدأ خیر، و دیگرى مبدأ شر. اولى نامش یزدان و دومى اهریمن و یا اولى نور، و دومى ظلمت است. و نیز مسلم است که ایشان ملائکه را مقدس دانسته، بدون اینکه مانند بتپرستان براى آنها بتى درست کنند، به آنها توسل و تقرب مىجویند. و نیز مسلم است که عناصر بسیطه- و مخصوصا آتش را- مقدس مىدارند. و در قدیم الایام مجوسیان در ایران و چین و هند و غیر آنها آتشکدههایى داشتند که وجود همه عالم را مستند به اهورامزدا دانسته، او را ایجاد کننده همه مىدانستند.»
نظر مقام معظم رهبری درباره اهل کتاب بودن زرتشتی‌ها
اکثر علماى اسلام، زردشتیان را از اهل کتاب دانسته‌اند. به عنوان نمونه در کتاب اجوبة الاستفتائات، مقام معظم رهبری حضرت آیت‌الله خامنه‌ای در پاسخ به سؤالی می‌فرماید: «س 316: مقصود از اهل کتاب چه کسانى است؟ معیارى که حدود معاشرت با آنها را مشخص کند چیست؟
ج: مقصود از اهل کتاب هر کسى است که اعتقاد به یکى از ادیان الهى داشته و خود را از پیروان پیامبرى از پیامبران الهى «على نبینا و آله و علیهم السلام» بداند و یکى از کتابهاى الهى را که بر انبیاء علیهم السلام نازل شده، داشته باشند مانند یهود، نصارى، زرتشتىها و هم چنین صابئین که بر اساس تحقیقات ما از اهل کتاب هستند و حکم آنها را دارند. معاشرت با پیروان این ادیان با رعایت ضوابط و اخلاق اسلامى اشکال ندارد.»
