مرحوم آيت ا...حاج آقامجتبي تهراني در برخي جلسات درسي خود درباره اهميت، ويژگي ها و اعمال ماه شعبان و از آن جمله چرايي انتساب اين ماه شريف به پيامبر اکرم(ص) نکاتي را بيان مي کرد.
ماه استغفار
ماه شعبان، ماه استغفار است. ماه پيغمبراکرم(ص) است. ما در روايات داريم که حضرت فرمود:« اَلَا اِنَّ شَعبَانَ شهَرِي فَرَحِمَ ا... مَن اَعَانَنِي عَلَي شَهرِي»؛ ماه شعبان، ماه من است،
خداوند کسي را که در اين ماه به من کمک کند، رحمت کند! اين يعني چه؟ پيغمبر(ص) چون «رحمةللعالمين» است، کارش اين است که براي همه ما رحمت باشد و همه ما را مورد رحمت قرار دهد، ماه هم، ماه پيغمبر(ص) است، حال او مي خواهد بندگان را شست و شو دهد و وارد درياي رحمت کند، پس از ما مي خواهد که ما با استغفار و توبه، به او کمک کنيم تا او ما را شست و شو دهد. پس اين ماه، ماه شست وشو است، ماه شست و شوي معنوي است. ماهي است که پيغمبر(ص) امتش را از گناهان شست و شو مي دهد و پيش خدا شفاعتشان را مي کند. بياييد هرچه نعوذبالله، کفران نعمت کرديم و بعد از آن هم استغفار نکرديم، الان چشمانمان را باز کنيم و استغفار کنيم.
برخي آداب ماه شعبان
در اعمالي که به عنوان آداب اين ماه وارد شده، اول روزه آمده، دوم يک استغفار ذکر شده و سوم هم يک استغفار ديگر وارد شده است. به مفاتيح الجنان مراجعه کنيد. براي اين ماه دو استغفار ذکر شده است؛ يکي اين که انسان هر روز هفتاد بار بگويد: «اَستَغفِرُا... وَ اَسئَلُهُ التَّوبَةَ؛ از خداوند استغفار مي کنم و از او طلب توبه دارم.» و ديگري اين که هر روز هفتاد بار بگويد: «اَستَغفِرُا... الَّذِي لَا اِلَهَ اِلاَّ هُوَ الرَّحمَنُ الرَّحيِمُ الحَيُّ القَيُّومُ وَ اَتُوبُ اِلَيهِ؛ از خدايي که جز او خدايي نيست، مهربان و بخشنده است، زنده و پاينده است، طلب مغفرت مي کنم و توبه مي کنم». اين ها به خاطر آن است که اين ماه، ماه تطهير نبوي براي امت خويش است و پيغمبر(ص) مي خواهد امتش را تطهير کند. اين کار با استغفار امت، براي پيغمبر(ص) آسان مي شود.
