در التهذیب، جلد 9 آمده است: «عَنِ النَّبی (ص) نهی عَن قَتلِ السِّتَّةِ: النَحلَةِ، و النَّملَةِ، و الضِّفدع، و الصُّردِ، والهُدهُد، وَالخُطّافِ...» که در مجموع بیانگر این مطلب است که انسان از کشتن شش جانور منع شده است که عبارتند:
1- زنبورعسل؛ چون از گیاهان خوشبو ارتزاق می کند و انگبین (عسل) تولید می نماید.
2- مورچه؛ چون در زمان حضرت سلیمان (ع) که خشکسالی آمد، از خداوند طلب باران نمود.
3- قورباغه؛ چون در زمان حضرت ابراهیم (ع) دید که آن حضرت را در آتش انداختند و از خدا خواست تا به کمک او برود و به اندازه خودش اقدام کرد.
4- جغد؛ چون پس از فرود حضرت آدم (ع) بر زمین او یک ماه راهنمای آدم (ع) بود، از نواحی سراندیب تا حوالی جده.
5- هدهد (شانه به سر)؛ چون او راهنمای حضرت سلیمان (ع) به شهر بلقیس بود.
6- پرستو (در عربی آن را خطاف یا ابابیل گویند)؛ این حیوان که پرنده ای کوچک با بال های دراز و سیاه است و بیشتر در سقف خانه ها لانه می گذارد؛ چون بر اثر ستم هایی که به اهل بیت پیامبر (ص) رسیده است، در آسمان می چرخد و حمد می گوید، از این رو روا نیست که آن کشته شود.
