امام خامنه ای در سفری که در اردیبهشت سال 1386 به شهر مقدس شیراز داشتند تاکید کردند که شیراز حرم سوم اهل بیت علیه السلام در ایران است.و بر محوریت حرم حضرت احمدبن موسی-شاهچراغ-علیه السلام در این شهر بسیار تاکید کردند. از آن روز منتظر شکوفایی مذهبی شهرشیرازبودیم. تا اینکه سرانجام پس از کش و قوس های فراوان از یکماه پیش عملیات گسترش صحن های حرم حضرت شاهچراغ با تخریب خیابان روبه روی حرم شروع شده است.اما نباید غافل شد و پنداشت منظور رهبری از محوریت حرم تنها گسترش فضای آن بوده است.که قطعا رهبرعزیزمان منظور والاتری دارند و آن معنوی شدن فضای عمومی حاکم برشهر شیرازاست.
کلان شهر شیراز هم متاسفانه به درد بی هویتی کلان شهرهای کشور دچارشده است.چندسالی است که در آن باغ ها تخریب می شوند و کاخ ها قد می کشند.چند سالی است که در آن هایپراستارها نه تنها نفس اقتصادی تولید را خفه کرده اند بلکه بی حجابی را رسما گسترش داده اند.و سیاست های غلط برخی مسئولین شهر را به سمت بی هویتی و بی دینی با شتاب فراوان سوق می دهد.به قول یکی از دوستان:" الزامات اصلی یک شهررا سه فعالیت اصلی آموزشی،تجاری واداری تشکیل می دهددراین صورت:فعالیت های آموزشی بامحوریت آموزش عالی به تدریج طی چندسال به محورشمال غرب شیرازمنتقل شده به گونه ای که هم اکنون منطقه فوق به قطب دانشگاه های استان تبدیل گردیده است.باشروع رسمی مجتمع بزرگ تجاری خلیج فارس بخش دوم این پازل که فعالیت های تجاری است هم انجام گردید.بااین وصف ازاضلاع این مثلث تنهایک ضلع باقی می ماندکه باوجوددوضلع قبلی ایجادقطب اداری گریزناپذیرخواهدنمود.
دراین شرائط به راحتی می توان تصورنمودکه خواسته یاناخواسته سناریوئی بااین هدف درشهرکلید خورده است " حال که نمی توان حرم راازشیرازبیرون برد، شیرازراازحرم بیرون ببریم. "( مراجعه شود به خروج شیراز از حرم در وبلاگ جمعیت یک مساوی یک ویا سایتgoyda.ir).
سیاستی در شهر در حال پیاده شدن است که قصد دارد برخلاف فرموده ی رهبری نقش محوری حرم را به حاشیه ببرد.در واقع حالا که حرم در مرکزیت شهر قراردارد و نمی توان حرم را جابه جا کرد می خواهند با گسترش شیراز در سمت شمال غربی شاهچراغ را از شیراز اخراج کنند.و با خروج شاهچراغ از شهر قطعا میدان برای فرقه هایی چون وهابیت که گویا در پروژه ی تجاری بین الحرمین که متاسفانه دیوار به دیوار شاهچراغ ساخته شده و در حال تکمیل است بازتر خواهد شد.متاسفانه از آنجایی که نظارت بر وضعیت اخلاقی پاساژهای تجاری وجود ندارد و وقتی وارد آن ها می شوی گویاباید به جای کفش! جامه ی حجاب و عفت را از تن بیرون کنی آن گاه باید درست بیخ گوش حرم شاهد بی بند و باری های بسیار زننده که البته اینک هم در اطراف حرم به سبب تجاری بودن دیده می شود باشیم.
اما آیا باید دست ها را بالا برد تا خدای ناکرده با قدرت گرفتن فرقه های ضاله و بی حجابی روز افزون شهرحرم سوم اهل بیت به حرمسرای امن بی دینان مبدل شود و یا باید چاره ای اندیشید.
این حقیر سال هاست که به سبب فعالیت های مذهبی بر روی این مسئله می اندیشم و تا کنون از هر دری که وارد شده ام فقط به این نتیجه رسیده ام که : حضور آیت الله مکارم شیرازی به عنوان یک مرجع مقتدر شیعه در شیراز و به دست گرفتن تولویت حرم و گسترش و اصلاح و یکپارچه سازی فعالیت های های مذهبی و فرهنگی شهر راه گشا و چاره ساز خواهد بود.
البته اختلاف روحانیون صاحب نام شیراز که می توان گفت پس از شهادت شهید دستغیب بوجود آمده یکی از دلایل بزرگ عقب افتادن مذهبی این شهر است. روحانیونی که یکی از آن ها که نمازجمعه ی جدا برگزار می کند و در حمایت از فتنه88 هم نقش داشت،حالا شنیده می شودبا انتشار رساله داعیه ی مرجعیت هم دارد! پرواضح است حضور مرجعی چون آقای مکارم می تواند تمام این ضعف ها را برطرف کند.
شهرقم به دلیل حضور مراجع معظم و حوزه ی علمیه ی قوی توانسته چهره ی مذهبی خود را حفظ کند ولی شیراز به سبب حضور دائم نداشتن یک مرجع قوی و عدم وجود حوزه ی علمیه ی تاثیرگذار در اثر نفوذ روز افزون تفکرات لیبرالی و سرمایه داری هویت اسلامی اش غبارآلود شده و دارد رنگ می بازد.
البته خاندان سالاری و شیوه ی انتخاب نمایندگان توسط مردم که به جای نگاه به شایستگی ها به نام های خانوادگی افراد توجه می کنند هم در این سوء مدیریت ها بسیار نقش داشته و دارد.
امیدوارم بزرگان شیراز شرایط را برای حضور دائم آقای مکارم و راه اندازی یک حوزه ی واقعا قوی فراهم کنند و مسئولین هم با بصیرت بیشتر به محوریت حرم بیندیشند.
رحمان زارع
