بعضی ویژگی ها و خصلت های رفتاری و اخلاقی مومنان موجب گداخته شدن شیطان می شود به گونه ای که شیطان با دیدن آن خصلت ها فرار می کند.در این باره روایت شده است که روزی شیطان در گوشه مسجد الحرام ایستاده بود. حضرت رسول (صلی الله علیه و آله) هم سرگرم طواف خانه کعبه بودند. وقتی آن حضرت از طواف فارغ شد، دید ابلیس ضعیف و نزار و رنگ پریده، کناری ایستاده است. فرمود:«ای ملعون! تو را چه میشود که چنین ضعیف و رنجوری؟!»
گفت: «از دست امت تو به جان آمده و گداخته شدم.»
فرمود: «مگر امت من با تو چه کردهاند؟»
گفت: «یا رسول الله! چند خصلت نیکو در ایشان است، من هر چه تلاش میکنم این خوی را از ایشان بگیرم نمیتوانم.»
فرمود: «آن خصلتها که تو را ناراحت کرده کدامند؟»
گفت: «اول اینکه هرگاه به یکدیگر میرسند سلام میکنند و سلام یکی از نامهای خداوند است. پس هر که سلام کند حق تعالی او را از هر بلا و رنجی دور میکند و هر که جواب سلام دهد، خداوند متعال رحمت خود را شامل حال او میگرداند.
دوم اینکه، وقتی با هم ملاقات کنند به هم دست میدهند و آن را چندان ثواب است که هنوز دست از یک دیگر برنداشته حق تعالی هر دو را رحمت میکند.
سوم، وقت غذا خوردن و شروع کارها بسم الله میگویند و مرا از خوردن آن طعام و شرکت در آن دور میکنند.
چهارم، هر وقت سخن میگویند: ان شاءالله بر زبان میآورند و به قضای خداوند راضی میشوند و من نمیتوانم کار آنها را از هم بپاشم، آنان رنج و رحمت مرا ضایع میکنند.
پنجم، از صبح تا شام تلاش میکنم تا اینان را به معصیت بکشانم. باز چون شام میشود، توبه میکنند و زحمات مرا از بین میبرند و خداوند به این وسیله گناهان آنان را میآمرزد.
ششم، از همه اینها مهمتر این است که وقتی نام تو را میشنوند با صدای بلند صلوات میفرستند و من چون ثواب صلوات را میدانم، از ناراحتی فرار میکنم؛ زیرا طاقت دیدن ثواب آن را ندارم.
هفتم، هم اینکه ایشان وقتی اهل بیت تو را میبینند، به ایشان مهر میورزند و این بهترین اعمال است.»
پس حضرت روی به اصحاب کرده و فرمودند: «هر کس یکی از این خصلتها را داشته باشد از اهل بهشت است.»