بخش فلسفه گویدا / حجت الاسلام والمسلمین علیرضا قائمینیا، عضو هیئت علمی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی در گفتوگو با خبرگزاری فارس، درباره ارتباط فلسفه و طبیعت توضیح داد: طبیعت یکی از امور مهمی است که در آیات و روایات اسلامی بدان توجه بسیار شده است، اما علیرغم این توجه در منابع دینی، کتابهای فلسفی و عرفانی نقش طبیعت را مغفول گذاشتهاند و آن اندازه که باید بدان توجه نکردهاند.
وی با تأکید بر اینکه در برخی کتب عرفانی روایت پیامبر(ص) درباره قطع نکردن رحم بیان شده است، یادآور شد: در ادامه هم برخی عرفان به این بحث پرداختند که طبیعت رحم انسان است، انسان در دامن طبیعت رشد میکند و به یک معنای بالاتر طبیعت را باید رحم و زهدانی در نظر گرفت که انسان در آن پرورش مییابد، بنابراین نباید ارتباطمان را با آن قطع کنیم.
حجتالاسلام قائمینیا ابراز داشت: واقع امر، تأملات فلسفی و عرفانی به نحوی باید با پدیدههای طبیعی گره بخورد و نقش آنها در آشکار کردن مبحث توحید و نقش انسان در عالم روشن شود.
وی با اشاره به اینکه در فلسفه غرب و دیگر حوزهها، فلاسفه جسته و گریخته فعالیتهایی درباره طبیعت کردهاند، افزود: به اعتقادم باید در حوزه تفکر اسلامی کار جدی درباره طبیعت انجام دهیم.
عضو هیأت علمی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی در پاسخ به اینکه مهمترین نیاز ما امروز در بحث محیط زیست و توجه متفکران بدان چیست، گفت: یک بخشی از این دغدغه ما مربوط به مسائلی میشود که از عصر ما درباره محیط زیست و حفظ آن بر میخیزد، مشکل اصلی بشر امروز شهرنشینی و گسترش آن است چرا که این شهرنشینی طبیعت را نابود کرده است، طبیعت آن جایی است که انسان خدا را شهود میکند و مفهوم خدا را عینی و ملموس درک میکند.
وی در پایان با تأکید بر اهمیت توجه به معنویت در طبیعت گفت: باید فکری به حال این معنویت انسان در طبیعت کرد همه چیز در طبیعت در ارتباط با خداست و به نحوی تحقیقات در این حوزه باید گسترش یابد تا ارتباط معنویت با طبیعت مشخص شود و در ادامه راهکارهایی که در مسیر گسترش شهرنشینی در کنار حفظ محیط زیست میتوان ارائه داد را بررسی کرد.
