مساحت اخلاق ابن سينا!
جواني به سيماي سينا هنوز
چو خورشيد بودي در آغاز روز
كه در دانش آن قدروآن پايه يافت
كه دانشوران جمله در سايه يافت
دريغا ز دانش به تلبيس نفس
بيافتاد در دام ابليس نفس
غرور جواني در او جان گرفت
كه چون من نباشد جواني شگفت
شنيدم به نزديك مسكويه1 رفت
كه دانشوري بود دانا و زفت
يكي گردو از جيبش انداخت پيش
كه اندر مساحت چه پرداختيش؟
از اين بي حيايي كه سينا نمود
يكي جزوه مسكويه او را نمود
كتابي كه در علم اخلاق بود
كه نامش طهارات الاعراق بود
به او هديه دادي كه اي نوجوان
كه از دانش آورده اي سرگران
تو را حاجت اصلاح اخلاق بيش
كه من را مساحات گردوي پيش
از اين گفته شد بو علي شرمسار
شد اين نكته اش درسي از روزگار
شد آداب و اخلاق اصلاح كرد
به قدر خود آفاق اصلاح كرد
شنيدم حكيمي چنين گفته است
كسي را كه حكمت از او جسته است
نه حكمت به دانش كسي يافته
كه از تزكيه روي برتافته
تو اوّل در آداب نفست بكوش
سپس رخت و دستار دانش بپوش
ره حكمت از علم و اخلاق جو
گر اين ها نيابي ز حكمت مگو.
شاعر: رحمان زارع
منبع: کتاب مثنوی راستان ج 1 ص 101
خرید پیامکی کتاب مثنوی راستان با ارسال پیامک درخواستی به شماره ی سامانه ی 30002659103090 امکان پذیر است.
