علاج گرانی هم افغانی است/

این روزها که المنت لله فرهنگ وبگردی اخبار و ولگردی دانشمندان بیکار بر سرکوچه و بازار جا افتاده،بد ندیدم که من هم برای جا نماندن از قافله ی ول ها دست و پایی بزنم و ولکاریی بکنم باشد که منشا خیرکثیری گردم.القصه چندی پیش در کاغذ اخبار ولخوانی می کردم که چشمم به جمال گهربار یکی از مسولین پرانوار منور گردید. گفتم حیف باشد که مسئولی چنین حاذق سخن رانده باشد و حقیر تحفه ای نبسته ،خوشه ای از باغ کلامش نچینم.

کلام گهربار را خواندم. حضرت مسئول فرمایش کرده بودند : که اگر افغانی ها را از کشور بیرون کنیم ،دستمزد کارگر سر به فلک می کشد و دوسه هزارتومانی بالا می رود! از حسن اندیشه و درایت ایشان و امثالهم  که خداوند نسلشان را برقرار و پردوام گرداند ،چیزی نمانده بود که شاخی به پهنای  چنار و  قد سپیدار از کله ی بی بخار و آک بند حقیر سردر کند.چند روزی در بحرمکاشفت سرکردم و لب بر سخن نگشودم تا اینکه یکی از یاران مخلص را دیدار افتاد. آن حدیث نغز جناب مسئول با ویگفتم،لختی به فکرت بنشست و چون که برخاست گفت:ای کاش اینچنین مسئولی رئیس فدراسیون توپ بازی بود! که با واردات توپ لگد کن افغانی، از افزایش پامزد فوتبالیست ها هم پیش گیری می کرد و چند میلیاردتومان ناقابلی  از حقوق آنها می کاست! تا علاج حراج بیت المال مگر او می کرد.گفتم:

علاج گرانی هم افغانی است      تبادل کنیم ار به جای دلار

گرانی کجابیند آنجا که نیست     جزافغانیان هیچ کس کاردار؟!!

دوستی سخن شنید ،نسنجیده دید و  گفت:

تو مسئول حاذق مگر خفته ای؟           که از غیب این بذله ها گفته ای؟

چراغی که ما را روا شد شما                 چرا سوی بیگانگان برده ای؟

رحمان زارع