بیت نجات است است سرای حسین
استن دین است لوای حسین
اعظم اسمای خداوندی است
اسم معلا و نوای حسین
قبله ی عشقند یلان علی
زانو زده عشق به پای حسین
شاه دو عالم شود از معرفت
هر که که گردید گدای حسین
ناب شود هر که نشسته است در
روضه ی رضوان عزای حسین
گشته فدا تا که بماند نماز
جمله ی عالم به فدای حسین
بوسه زده زینب کبری گلوش
شرم کن ای تیغ ز نای حسین
او پسر فاطمه و حیدر است
اسب مران بر سر و پای حسین
بین که سر از نیزه بر آورده است
شمس معلای سمای حسین
پرتو عشقش به هر آن کس فتد
می کند او جان به فدای حسین
شاعر:رحمان زارع
