حكايت جهل جواني و بانگ بر مادر
وقتی به جهل جوانی بانگ بر مادر زدم دل آزرده به کنجی نشست و گریان همی‌گفت مگر خردی فراموش کردی که درشتی میکنی؟
چه خوش گفت : زالى به فرزند خویش
چو دیدش پلنگ افکن و پیل تن
گر از عهد خردیت یاد آمدی
که بیچاره بودی در آغوش من
نکردى در این روز بر من جفا
که تو شیر مردى و من پیرزن
سعدی » گلستان » باب ششم در ضعف و پیری
