مناجات عاشقانه ی شهدا «19»
خداوندا! اى رحیم! اى حکیم! تو را شکر مىگویم، که به منِ بىلیاقت و بیچاره ى مانده در چاه آمال، توفیق حضور در کنار یارانت و مشتاقانت را دادى. و این افتخار است براى من.
خدایا! موقعى که تفکر مىکنم که ماها را از مسیر انسانهاى وابسته به دنیا جدا کردى، و لااقل این اندیشه را در درون ما ایجاد فرمودى که برویم و در دفتر یارانت و در جمع عاشقان ثبت نام کنیم، دل خودم را و قلب خودم را در جایى دیگر مىبینم. روح حمد و ستایش در من اوج مىگیرد، ولى به زبانى بسته برخورد مىکنم. و با تمامى وجود مىگویم.
« کیف لى بتحصیل الشکر و شکرى ایاک یفتقر الى الشکر» شهید محمدمهدى یارى
پس خدایا! چون تو از همه داناتر و آگاهترى، اگر مىدانى شهادتم به نفع اسلام و این انقلاب است، هر چه زودتر مرا شهید گردان. ولى خدایا! اگر مىدانى که من لیاقت کشته شدن در راه تو را ندارم و کشته شدنم به ضرر اسلام و انقلاب است، با من آن کن که خود صلاح مىدانى. ولى خدایا! تنها خواهشى که از تو دارم این است، که مردن من شهادت در راه تو باشد. شهید رجبجان احمدى گل
************************
خدایا! اینک به یاد تو و به منظور احیاى دینم و تداوم انقلابم به جبهه مىروم، نه به خاطر انتقام و یا نام و مقام. از خداوند و امام زمان«عج» و نایب بر حقش مىخواهم که هدایتم کنند. شهید عبدالله عبداللهى
************************
شکر خدا مىکنم که قدرى مهلتم داد تا اسلام واقعى را بشناسم. و در خاموشى جهل، از دنیا نروم. انقلاب اسلامى باعث شد من از لاک خود بیرون آیم. و دور و برم را بنگرم و به زندگى از دید دیگرى نگاه کنم. و طرز دیگرى گام بردارم. آرى امام کارى بس عظیم کرد، وى باعث شد دنیا از خواب بیدار شود. و انسانیّت را دوباره به یاد آورد. در این موقعیت که عاشوراى حسین(ع)، بار دیگر در ایران زنده شد. و نشان داد حسینها هنوز هستند، و تا حکومت اللّه را در سراسر جهان برقرار نسازند، بر پیکار علیه کفر ادامه مىدهند. شهید على اخوت گیوشاد
************************
البته مىدانم که رسیدن به این مقام و درجهى لقاءالله و زیارت خداوند، مختص افراد صالح و مؤمن متقى است. و ماها را در آن جایگاه و مقام، راهى نیست. لکن در این جا توبه و ندامت خود را با کمال سرافکندگى و خجلت زده به پیشگاه حضرت بارى تعالى و رحمت بىمنتهاى او مىبرم. و امیدوارم که به حق محمد و آل محمد(ص)، خداوند به حقیر تفضل و ترحم نماید و از گناهان و لغزشها و تقصیرات من درگذرد، و به شفاعت حسین(ع) و وساطت مولا امام زمان«عج» نایل بفرماید. اى خدا! ما را ببخش به خاطر شاکر نبودنمان، و ما را ببخش به خاطر قدردانى نکردن از نعمتهایت. ما را ببخش به خاطر بى اعتنایى به احکام و دستوراتت. و ما راببخش به خاطر فراموش کردن خودمان، که چه بودیم و چه شدیم و چه خواهیم شد؟ و خدایا ما را ببخش به خاطر لغزشهاى ما. شهید سید محمد حسینی
