قضاوت امام علي «ع» درباره پسر زني از پيرمرد فوت شده
زنى را نزد عمر آوردند، شوهر زن ، مرد سالمندى بود كه پس از مواقعه با زن از دنیا رفته بود، و زن باردار شده و پسر زاییده بود. پسران پیرمرد (از زن دیگر) بر زن ادعاى زنا كرده بر آن گواهى دادند (و بدین وسیله مى خواستند پسر زن را از ارث پدر محروم كنند). عمر دستور داد زن را سنگسار كنند، اتفاقا امیرالمومنین علیه السلام از كنار زن عبور مى كرد، چون نگاه زن به آن حضرت افتاد گفت : اى پسر عم رسول خدا كاغذى دارم .
امام على علیه السلام فرمود: ببینم كاغذت را، چون آن را مطالعه كرد به همراهان زن رو كرده و فرمود: این زن تاریخ ازدواج با شوهر و تاریخ همبستر شدن با او و كیفیت آن را در این ورقه یادداشت كرده زود باشید او را برگردانید.
بعد از مدتی روزی دیگر آن حضرت كودكانى همسن و سال آن كودك جمع نموده و كودكان را با پسر زن به بازى مشغول ساخت، و چون سرگرم بازى شدند به آنان فرمود: بنشینید! چون نشستند، بر آنان بانگ زد برخیزید. و در این هنگام كه پسر زن خواست برخیزد بر دو دست تكیه زد، امیرالمومنین علیه السلام از مشاهده این حالت پسر را پیش خوانده او را از پدر ارث داد، و بر تمام برادرانش حد افتراء جارى كرد! عمر. حیرت زده گفت : یا على چه كردى ؟ حضرت فرمود: از تكیه پسر بر دستها، ضعف پیرمرد را دریافتم.
فروع كافى: ج ۷، ص ۴۲۶.
